FINALLY!
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
25 September 2009 | Tanzania, Mwanza
Eindelijk, mijn eerste berichtje vanuit Tanzania!
Op dit moment zit ik in een internetcafe in Mwanza, ik kan hier alleen niet mijn USB in de computer stoppen dus helaas.... al mijn getypte verhalen en mailtjes kan ik niet even op internet zetten. Ik had 8 pagina's in Word getypt om op mijn Waarbenjij-site te zetten, maar dat gaat dus niet lukken helaas. Dan maar even uit het hoofd...
Iedereen trouwens SUPER bedankt voor het mooie boek! Heeeel erg leuk met alle foto's en verhalen! Super... Ik ben er heel blij mee!
Ondertussen zijn we iets meer dan een week in Tanzania, en we hebben er drie dagen werken op zitten.
de vlucht ging goed, geen vertraging gelukkig, en het laatste stuk met propellorvliegtuig was gaaf! alleen was het slecht weer, waardoor we veel turbelentie hadden, wat niet zo grappig is in zo'n klein vliegtuigje.
Toen we net boven Mwanza vlogen, vroegen we ons af op wat voor vliegweld we terecht zouden komen, want tja, Mwanza is toch 1 van de grootste plaatsen van Tanzania, zeggen ze.... Maar het was ENORM klein, er stond alleen een klein gebouwtje, en that's it, dat was het hele vliegveld! De koffers werden uit het vliegtuig gehaald en daar kon je dan je koffer uitzoeken.... Pfff dat is wel even wat anders. Gelukkig was het die dag niet superwarm, dat was wel fijn.
We hadden wel gelijk gedoe met ons visum, want dat bleek niet goed te zijn. Na heel veel gezeur konden we toch weg zonder te betalen. Uiteideiljk hebben we wel een nieuw visum moeten regelen, maar dat is nu aangevraagd. Het zou afgelopen maandag klar zijn, maar is nu nog steeds niet klaar.... Alles gaat hier pole pole.. Rustig aan.
Ondertussn stonden er al 2 mannen klaar om onze koffers op te halen. Hmmm koffers ophalen? Wij begrepen het niet, omdat wij dachten dat Dirk en/of Meedy ons op kwamen halen. Gelukkig zagen we dat die mensen van het Sumve hospital waren, waar wij gaan werken. Dus toch maar in vertrouen genomen... Onze koffers werden in een bus gelegd en daar gingen we dan. links rijden, ook even wennnen! En al die eerste indrukken, pfff heftig hoor.
we stopten midden in mwanza, en onze chauffeur stapte uit. Wij dachten nou mooi, daar zitten e dan.... Gelukkig kwam er na een tijdje een blanke man aanlopen, dat was Dirk.
Hij vertelde dat e nog wat dingen moesten halen in mwanza, en we gingen gelijk eten in Mwanza, Pizza!! Heerlijk..... Pasfoto's gemaakt voor ons nieuwe visum, heerlijk met onze duffe kop na die lange reis. Meteen gepind, boodshappen gedaan in U-turn oftewel the white shop, daar hebben zeveel dingen die blanken lusten zegmaar ;) haha.. We hebben daar onder andere nutella en pringles ingeslagen!!
Daarna gingen e naar Sumve, het dorp waar we nu wonen en werken. Daar werden we opgewacht door de nursing students uit Sumve, wat erg leuk was! Gelukkig kunnen ze Engels.... Dat Swahilli duurt wel even voordat je dat onder de knie hebt...
Ons huis is GROEN! Van binnen dan... Het is helemaal van beton, er staan 2 bedden, een bank, een tafel en twee stoeltjes in en that's it. De douche en toilet en keuken zijn buiten, als we ons huis aan de achterkant uitlopen hebben we een soort binnentuintje van 2 bij 4 meter schat ik, en daarachter staat nog een gebouwtje met daarin de douche (die het tot nu toe twee keer heeft gedaan, jeuj!) en daarnaast is ons toilet, een gat in de grond... Dat was wel echt wennen, en ik vind het nog steeds niet fijn! Maarja dat hadden ew ook wel verwacht. We hebben een mama, een hulp in huis die voor ons kookt, wast, schoonmaakt voor zover ze dat doen hier, boodshappen doet en eigenlijk alles doet wat we maar vragen ;) Ze heet mama Amos (mama omdat ze moeder is, en Amos is haar oudste zoon, zo noemen ze elke moeder hier. Zo is Meedy nu mama Nanne, omdat ze nu een zoontje heeft dat Nanne heet). Wij leren haar Engels en zij leert ons Swahilli, erg leuk!
De eerste dagen waren ERG vermoeiend, omdat je gewoon ZO moet wennen aan alles, andere mensen, andere taal, andere cultuur, ander klimaat, alles is anders. We hebben bijna een week nodig gehad om daar een beetje aan te wennen. Afgelopen woensdag zijn we begonnen in het ziekenhuis, ik op de kinder en mireille op de kraam.
Mijn eerste dag in het ziekenhuis was heftig! Erg heftig. De eerste dag zijn er al twee kindjes voor mijn neus overleden, niet zo fijn. Gelukkig was Meike erbij, een co-assistent, en hebben we het er goed over gehad. Het is wel de realiteit hier, en ik probeer er ook niet teveel bij stil te staan. ik heb er niet slechter om geslapen die nacht in ieder geval.
De tweede dag was gelukkig een stuk leuker, en ik heb al veel gezien en mij over veel dingen verbaasd, hoe ze hier omgaan met medicijnen, de hygiene en hoe er total NIET word gekeken naar de gevoelens en emoties van een patient, er zijn bijvoorbeeld veel patienten die gen pijnmedicatie krijgen terwijl ze soms wel degelijk veel pijn ebben, alleen is het hier niet normaal om dat te zeggen of te vragen.. Heel bizar.
Mireille heeft al een keizersnede mee mogen maken! Erg leuk.. En ze heeft een vrouw van 29 op controle gehad voor haar TIENDE zwangerschap, pff....
Het internetcafe in Sumve gaat als het goed is BIJNA open, en dan kunnen we daar internettten dus dan zal ik er nog veeeeeel meer op zetten, nu heb ik geen tijd meer en het typt hier ook niet echt lekker zoals je misschien wel kan zien ;)
Foto's gaat hier ook niet lukken, misschien in een ander hotel! Ik doe mijn best..
Sorry voor het korte verhaaltje, de volgende keer meer...
Bednakt voor alle lieve berichtjes trouwens, erg leuk!
Voor mijn nummer of adres in Tanzania moeten jullie mijn ouders of Rick maar vrgen.
Tutaonana!
UPDATE 26 september:
We zijn in Mwanza, in hotel Tilapia, superrelaxt!!!
En hier doet mijn USB stick het wel, heel fijn natuurlijk, dussss de eerste foto's staan online!
alleen, ik kan er maximaal 10 opzetten, dus voor de mensen die meer foto's willen zien: geef mij tegoed ;)!
Kijk ook op meikenicole.waarbenjij.nu voor meer foto's! Dat zijn de co-assistenten die ook in het Sumve hospital werken, en waarmee ik nu hier in Mwanza ben.
We hebben hier de hele middag aan het zwembad gelegen, erg relaxt natuurlijk!
De volgende keer dat ik weer op internet kan is OF over twee weken in het weekend, of heeel misschien dit weekend als het internetcafe in Sumve in aangesloten....
Op dit moment zit ik in een internetcafe in Mwanza, ik kan hier alleen niet mijn USB in de computer stoppen dus helaas.... al mijn getypte verhalen en mailtjes kan ik niet even op internet zetten. Ik had 8 pagina's in Word getypt om op mijn Waarbenjij-site te zetten, maar dat gaat dus niet lukken helaas. Dan maar even uit het hoofd...
Iedereen trouwens SUPER bedankt voor het mooie boek! Heeeel erg leuk met alle foto's en verhalen! Super... Ik ben er heel blij mee!
Ondertussen zijn we iets meer dan een week in Tanzania, en we hebben er drie dagen werken op zitten.
de vlucht ging goed, geen vertraging gelukkig, en het laatste stuk met propellorvliegtuig was gaaf! alleen was het slecht weer, waardoor we veel turbelentie hadden, wat niet zo grappig is in zo'n klein vliegtuigje.
Toen we net boven Mwanza vlogen, vroegen we ons af op wat voor vliegweld we terecht zouden komen, want tja, Mwanza is toch 1 van de grootste plaatsen van Tanzania, zeggen ze.... Maar het was ENORM klein, er stond alleen een klein gebouwtje, en that's it, dat was het hele vliegveld! De koffers werden uit het vliegtuig gehaald en daar kon je dan je koffer uitzoeken.... Pfff dat is wel even wat anders. Gelukkig was het die dag niet superwarm, dat was wel fijn.
We hadden wel gelijk gedoe met ons visum, want dat bleek niet goed te zijn. Na heel veel gezeur konden we toch weg zonder te betalen. Uiteideiljk hebben we wel een nieuw visum moeten regelen, maar dat is nu aangevraagd. Het zou afgelopen maandag klar zijn, maar is nu nog steeds niet klaar.... Alles gaat hier pole pole.. Rustig aan.
Ondertussn stonden er al 2 mannen klaar om onze koffers op te halen. Hmmm koffers ophalen? Wij begrepen het niet, omdat wij dachten dat Dirk en/of Meedy ons op kwamen halen. Gelukkig zagen we dat die mensen van het Sumve hospital waren, waar wij gaan werken. Dus toch maar in vertrouen genomen... Onze koffers werden in een bus gelegd en daar gingen we dan. links rijden, ook even wennnen! En al die eerste indrukken, pfff heftig hoor.
we stopten midden in mwanza, en onze chauffeur stapte uit. Wij dachten nou mooi, daar zitten e dan.... Gelukkig kwam er na een tijdje een blanke man aanlopen, dat was Dirk.
Hij vertelde dat e nog wat dingen moesten halen in mwanza, en we gingen gelijk eten in Mwanza, Pizza!! Heerlijk..... Pasfoto's gemaakt voor ons nieuwe visum, heerlijk met onze duffe kop na die lange reis. Meteen gepind, boodshappen gedaan in U-turn oftewel the white shop, daar hebben zeveel dingen die blanken lusten zegmaar ;) haha.. We hebben daar onder andere nutella en pringles ingeslagen!!
Daarna gingen e naar Sumve, het dorp waar we nu wonen en werken. Daar werden we opgewacht door de nursing students uit Sumve, wat erg leuk was! Gelukkig kunnen ze Engels.... Dat Swahilli duurt wel even voordat je dat onder de knie hebt...
Ons huis is GROEN! Van binnen dan... Het is helemaal van beton, er staan 2 bedden, een bank, een tafel en twee stoeltjes in en that's it. De douche en toilet en keuken zijn buiten, als we ons huis aan de achterkant uitlopen hebben we een soort binnentuintje van 2 bij 4 meter schat ik, en daarachter staat nog een gebouwtje met daarin de douche (die het tot nu toe twee keer heeft gedaan, jeuj!) en daarnaast is ons toilet, een gat in de grond... Dat was wel echt wennen, en ik vind het nog steeds niet fijn! Maarja dat hadden ew ook wel verwacht. We hebben een mama, een hulp in huis die voor ons kookt, wast, schoonmaakt voor zover ze dat doen hier, boodshappen doet en eigenlijk alles doet wat we maar vragen ;) Ze heet mama Amos (mama omdat ze moeder is, en Amos is haar oudste zoon, zo noemen ze elke moeder hier. Zo is Meedy nu mama Nanne, omdat ze nu een zoontje heeft dat Nanne heet). Wij leren haar Engels en zij leert ons Swahilli, erg leuk!
De eerste dagen waren ERG vermoeiend, omdat je gewoon ZO moet wennen aan alles, andere mensen, andere taal, andere cultuur, ander klimaat, alles is anders. We hebben bijna een week nodig gehad om daar een beetje aan te wennen. Afgelopen woensdag zijn we begonnen in het ziekenhuis, ik op de kinder en mireille op de kraam.
Mijn eerste dag in het ziekenhuis was heftig! Erg heftig. De eerste dag zijn er al twee kindjes voor mijn neus overleden, niet zo fijn. Gelukkig was Meike erbij, een co-assistent, en hebben we het er goed over gehad. Het is wel de realiteit hier, en ik probeer er ook niet teveel bij stil te staan. ik heb er niet slechter om geslapen die nacht in ieder geval.
De tweede dag was gelukkig een stuk leuker, en ik heb al veel gezien en mij over veel dingen verbaasd, hoe ze hier omgaan met medicijnen, de hygiene en hoe er total NIET word gekeken naar de gevoelens en emoties van een patient, er zijn bijvoorbeeld veel patienten die gen pijnmedicatie krijgen terwijl ze soms wel degelijk veel pijn ebben, alleen is het hier niet normaal om dat te zeggen of te vragen.. Heel bizar.
Mireille heeft al een keizersnede mee mogen maken! Erg leuk.. En ze heeft een vrouw van 29 op controle gehad voor haar TIENDE zwangerschap, pff....
Het internetcafe in Sumve gaat als het goed is BIJNA open, en dan kunnen we daar internettten dus dan zal ik er nog veeeeeel meer op zetten, nu heb ik geen tijd meer en het typt hier ook niet echt lekker zoals je misschien wel kan zien ;)
Foto's gaat hier ook niet lukken, misschien in een ander hotel! Ik doe mijn best..
Sorry voor het korte verhaaltje, de volgende keer meer...
Bednakt voor alle lieve berichtjes trouwens, erg leuk!
Voor mijn nummer of adres in Tanzania moeten jullie mijn ouders of Rick maar vrgen.
Tutaonana!
UPDATE 26 september:
We zijn in Mwanza, in hotel Tilapia, superrelaxt!!!
En hier doet mijn USB stick het wel, heel fijn natuurlijk, dussss de eerste foto's staan online!
alleen, ik kan er maximaal 10 opzetten, dus voor de mensen die meer foto's willen zien: geef mij tegoed ;)!
Kijk ook op meikenicole.waarbenjij.nu voor meer foto's! Dat zijn de co-assistenten die ook in het Sumve hospital werken, en waarmee ik nu hier in Mwanza ben.
We hebben hier de hele middag aan het zwembad gelegen, erg relaxt natuurlijk!
De volgende keer dat ik weer op internet kan is OF over twee weken in het weekend, of heeel misschien dit weekend als het internetcafe in Sumve in aangesloten....
-
25 September 2009 - 13:25
Jaap:
Fijn dat je goed aangekomen bent, ondanks de turbulentie in zo'n klein vliegtuigje.
Fijn ook dat je tweede werkdag iets leuker was, continu met de realiteit daar onder ogen komen hoeft natuurlijk ook niet.
jammer dat de foto''s niet lukte, maar een verhaal van 8 kantjes daar zat ik ook nog niet op te wachten. Maak er maar vele kleintje van ;-)
heel veel succes en plezier nog! -
25 September 2009 - 14:46
Maartje:
Meisjeee! :D
Echt fijn dat je het allemaal zo naar je zin hebt! Echt wel een totaal andere wereld dan hier!
Heb je vanacht nog lekker verder geslapen? haha sorry dat we je wakker belden maar wel echt super om zo met z'n vieren een half uurtje te bellen!
Ben super nieuwsgierig naar je foto's! Dus ik hoop dat je snel weer wat van je kunt laten horen! :)
Kusje Maartje
PS stappen in Arnhem was gisteren echt super gezellig! Dat gaan we snel een keer met z'n vieren doen! :D -
25 September 2009 - 14:48
Loes:
Heee Inge:)
Super dat je eindelijk een berichtje kan plaatsen!! Leuk om te lezen maar gisteren aan de telefoon was leuker om het echt te horen van je:)
haha we bellen nog vaker en mail je nog ff! Heb kermisfoto's haha.. tja! wat zal ik er van zeggen;)
Heel veel plezier en succes nog daar. Dat je nog veel leuke dingen mag zien in het ziekenhuis:)
Liefs Xx -
25 September 2009 - 15:17
Henk En Astrid:
Heej Inge, wat goed dat het je nu eindelijk gelukt is om wat op de site te zetten. Kan iedereen eindelijk van jou zelf horen hoe het je daar gaat!! Hopenlijk gaat het je binnenkort ook lukken met foto's en zo. We bellen je dit weekend nog wel weer!!! Heel veel groetjes en een dikke kus van ons!! Papa en Mama en natuurlijk ook van je lieve broertje Rick! Ook krijg je een dikke knuffel en een likje van Jip en Goofy!!! -
25 September 2009 - 17:07
Tessa:
Joeppie!!!
eindelijk bericht van Inge!!! Super dat je goed bentaangekomen:)
Whow echt heftig van die kindjes..ja de realiteit onder ogen zien hoe het ergens anders gaat is echt zwaar. Ik hoop dat je dingen een beetje van je af kunt zetten en goed met mireille kunt praten en de andere collega's net zoals wij dat altijd in de auto deden:P hhaha. Goed dat je een soort dagboek bijhoudT! goed voor jezelf en leuk voor ons om later nog eens na te lezen:D Ik hoop dat het internetcafe daar in sumve snel opengaat zodat je snel verder kunt vertellen over je ervaringen! Meid, maak er een mooie tijd van he!
Dikke kus!! (K) -
26 September 2009 - 09:53
Chantal:
klinkt wel heftig allemaal.
gelukkig heb je het wel naar je zin.
ben benieuwd naar die 8 kantjes:P
x chantal
-
26 September 2009 - 17:22
Manon:
Inge!!
Wat super leuk om een verhaal van je te lezen EN om wat foto's te zien! Geweldig joh!! wauw ik ben helemaal jaloers!! Zo te lezen kun je de eerste, intrigerende, indrukken goed verwerken!! Laat het allemaal lekker op je af komen en geniet van elk moment, voor je het weet is het weer regen, plat groen land en boterhammen met kaas! hahah!!
Tot je volgende berichT!!
LIefs,
Manon -
26 September 2009 - 17:33
Jordi:
Hey Inge,
Leuk om je zo te kunnen volgen.
Wat een geweldige ervaring lijkt me dat... Erg leuk om de foto's te bekijken en beetje de indruk te krijgen wat je allemaal meemaakt. Geniet van de tijd dat je daar bent, ik kijk dagelijks even op je pagina of er wat nieuws opstaat.
Groetjes Jordi -
26 September 2009 - 21:40
Maura:
Hee Inge wat leuk om te lezen ;) Ik wil die 8 kantjes wel lezen hoor! Ben benieuwd! veel succes liefs :) -
27 September 2009 - 18:19
Fred En Meta :
Hoi Inge!!
wat hebben we een ontzettende bewondering voor je! we zijn al helemaal onder de indruk van de eerste foto's die je op je site hebt gezet. wat een omschakeling zal dat voor je zijn.
heel veel succes daar, en we blijven uiteraard je site volgen.
lieve groeten uit Doetinchem.
-
28 September 2009 - 08:01
Mayke:
Fijn om iets te horen! Goed ook om te horen dat jullie steun heb aan elkaar en af en toe de luxe zoeken!!! Heb jullie voicemailberichtje ontvangen en zal deze week even proberen te bellen. Groetjes aan Mireille! -
28 September 2009 - 10:59
Yvonne En Hugo:
Hallo Inge, wat fijn om jullie te volgen via de site. Wat een ervaring voor jullie ! Prachtig om te wonen tussen te bananenbomen. Mooi die foto's, krijgen we een beetje een indruk hoe jullie daar wonen. Wij wensen je nog veel succes en vooral: geniet ervan !!! -
29 September 2009 - 16:30
Anne (Groenlo):
Heey inge!!
Wauw gaaf gaaf en wennen:D...Super je verhaal joh;)...Krijg er helemaal de kriebels van!We hoorden al spannende verhalen via loes...
Hoe handig zo'n mama die alles regelt;)lijkt me ook wel vreemd...
Geniet nog lekker...ben benieuwd naar je volgende verhaal;)
groetjes -
30 September 2009 - 09:48
Wilma Clemens:
Mooi dat we je nu kunnen volgen Wij zijn blij dat je goed bent aangekomen in tanzania
W ij zullen je blijven volgen
groetjes Wilma en clemens -
30 September 2009 - 14:57
Cisca:
Ha Inge
Eindelijk een verslag van jouw kant. Had wel via Mayke gehoord dat de reis goed was verlopen, alvast het eerste.
Wat is het dor en droog op de foto's, zit je tegen een woestijngebied aan?
Ik ben benieuwd naar de volgende reisverslagen.
Groet aan Mireille en alle goeds! -
30 September 2009 - 16:43
Daniël:
Eey Inge,
Echt super wat je daar doet. Ziet er ook gaaf uit daar op de foto's.
Bij ons is nog alles rustig. Elcke begint het alleen nu wel aardig zat te worden. Je hoort het wel wanneer het zover is.
Veel plezier nog.
Grtz Daniël -
01 Oktober 2009 - 12:54
Elise:
hee inge!
Leuk dat ik hier al je ervaringen en belevenissen kan volgen, blijf ik zeker doen.
Ik hoop dat je het naar je zin hebt en dan zie ik je over een half jaar wel weer in Nederland, haha!
liefss xx -
02 Oktober 2009 - 09:43
Herman En Marian:
Hé Inge, wat een prchtige boom in de "achtertuin"! Heel fijn te lezen dat het goed met je gaat. We worden door jouw verhaal wel met twee benen op de grond gezet. Als we de foto's zien beseffen we des te meer hoe goed we het hier in ons kleine Nederland hebben. We hebben nu nog meer bewondering voor je, wat goed zeg. Helemaal super!
Tot de volgende keer maar weer. Liefs Herman en Marian. -
07 Oktober 2009 - 14:24
Manique:
ingeeeeeeeeeee...
ik heb goed nieuws
daniel is vader en elcke moeder
he is een jongetje en hij heet ferron
hij is 7 oktober geboren om 6 uur
het gaat heel goed met hem maar hij moet wel nog ff blijven in het ziekenhuis want hij is geboren met een keizersnee
zaterdag mag hij naar huis
dan kan ik hem ook pas zien want dat heb je als je op kamers zit
groetjes uit wageningen
liefs manique -
07 Oktober 2009 - 17:54
Tim:
Leuk leuk Inge, mooi om je ervaringen te lezen. Niets te weinig verteld over de heftigheid toch? Nou, het is goed om te lezen dat jullie goed zijn opgevangen en dat je al je indrukken goed kunt bespreken. Inmiddels zullen Dirk en Tineke er ook zijn, daar kun je ook altijd gezellig mee praten hoor!
Doe Dirk (x2), Tineke en Meedy de groeten en ook de studentnurses en Mireille. Ik blijf jullie verhalen met veel enthousiasme volgen hoor! Heel veel succes en ga zo door!
groeten Tim Baijens -
07 Oktober 2009 - 21:59
Carlijn En Wilfried:
Hoi Inge,
eindelijk een berichteje van ons. (Je bent al bijna een maandje daar) Leuk om je verslag te lezen. Wel heftig wat je nu al mee hebt gemaakt, maar je vermaakt je ook prima .De foto van het heerlijke zwembad...om jaloers op te worden!
We gaan je zeker volgen de komende tijd.
Geniet van alles en maak er en bijzondere tijd van
groetjes xxxx Carlijn Wilfried Pim en Dide
-
09 Oktober 2009 - 17:23
Nelly Venhovens:
Hallo Inge,
Ik heb deze site doorgekregen van Ciska.
Wat een onderneming voor een stage naar Tanzania.
Fijn dat je het tot nu toe het naar je zin hebt, en dat je een goed kunt vinden met je collega.Zo te lezen heb je al heel wat meegemaakt op 1 dag wat betreft het overlijden van 2 kindjes ,heftig hoor.Maar gelukkig maak je ook leuke dingen mee en geniet je daar van.
Ik lees graag je reisverslagen.
Ik wens je nog een fijne en een leerzame stage.
groetjes Nelly(De Hoge Weide)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
